Er is een deur open gegaan

Deze week is er een deur open gegaan. Een deur die het shockerende beeld heeft toegelaten binnen te komen in de wereld van de beschaafde media.
Voorafgaand aan Sesamstraat is de herhaling van Pauw en Witteman van de dag ervoor te zien. Ik begrijp dat het mijn verantwoording is en dat Pauw en Witteman niet geschikt is voor kinderen van 7, 2 en 1. Toch had ik het wel gewaardeerd als er een waarschuwing was geweest dat de beelden nogal schokkend waren. Zeker op dit moment van uitzenden. In het programma van Pauw en Witteman is er een rubriek die de zapp service heet, opmerkelijke tv beelden worden hierin getoond. Het fragment bestaat uit beelden vanuit een tv programma dat de Engelse variant is van het Nederlandse tv programma: Blik op de weg.
We zien een auto die is aangehouden met twee vrouwen erin, langs de kant van de snelweg. De agent van de auto legt voor de camera uit waarom ze deze auto hebben aangehouden. In een flits zie je één van de vrouwen de snelweg oprennen en zich voor een vrachtwagen gooien. Een dramatische gebeurtenis die vastgelegd wordt door de aanwezige cameraman. Of het nog niet genoeg is besluit de andere vrouw haar voorbeeld ook te volgen en gooit haar zelf ook voor een vrachtauto. Een kleinere vrachtauto. De klap van de beelden komt enorm binnen om 17.00 uur in mijn huiskamer.
De jongens missen het moment gelukkig, Daniel is buiten en Joel en Justin spelen in de gang. Het beeld dat ik zojuist zag is zo realistisch dat ik het gevoel heb of ik er zelf bij betrokken ben geweest bij dit ongeluk. Het houd me bezig.

Ik breng Daniel naar zwemles en leg de andere twee op bed. Ik plaats een reactie op de site van Paul Witteman. Tijdens het schrijven van mijn reactie hoor ik Opera Winfrey, Ben Affleck interviewen. Ben Affleck heeft een indrukwekkend boek geschreven over misstanden in Kongo, het interview laat mij huilen. Een meisje van 13 wordt, in het boek, het gezicht van de prostitutie in Kongo. De verhalen zijn nog shockerender dan het noodlottig drama dat ik een uur eerder zag.

Daniel trekt de deur van de auto dicht, is moe van het zwemmen, verteld honderd uit hou hij mocht duiken en lekker mocht zwemmen.
Mijn hoofd zit vol, ik probeer hem te volgen.Terug rijdend naar huis gaat het maar door,ik ben een man van oplossingen, vraag me af of we als christenen het zouden kunnen. Kunnen we deze wereld wel bereiken? Hoe radeloos moet je zijn om jezelf voor een vrachtauto te gooien, hoe ver weg ben je om het te blijven filmen, en uit te zenden. Ik zie maar twee fragmenten die op woensdag 3 november op de wereld gebeuren. God ziet elke dag alles. Gaan we weer voor een opwekking in Nederland of gaan we voor een opwekking in de wereld? Gaan we vandaag stoppen met alleen maar af te vragen wat goed voor ''mij'' is. Er is een deur open gegaan....ik vraag het me af of ik het juist heb. Het blijft me zo bezig houden, het kwaad op de snelweg, het kwaad zo erg losgelaten op een meisje van 13 in kongo. Of is er een deur in mij opengegaan?