Hup Jezus.

We rijden terug naar Nederland.
Het autoritje duurt 5 uurtjes.

Na drie uurtjes stoppen we bij een Mac.
Strakke tent trouwens super modern (afslag 13 voor Lille)

Met gevulde buik hervatten we de tocht.
Daniel blijft vrolijk, Joel voelt dat het slaaptijd wordt en begint te jengelen.
Het jengelen wordt luider.
Met wat muziek proberen we hem rustig te krijgen.
De cd speler bevat een cd-tje van Brian Doerksen.
Het werkt niet echt.
Het wekt wel de zanglust bij Daniel op.

Het duurt niet lang of Daniel zit bij iedere halleluja keihard mee te blèren.
Joel is onder de indruk maar nu komt Daniel op dreef.
´´Kom op Jezus´´ roept hij een paar keer op de maat van de muziek.
De muziek blijft aanzwellen....ook Daniel.
´´Kom op Jezus...laat ze een poepie ruiken!!!´´
Het heeft tot voorbij Gent geduurd voor ik mijn slappe lach weer onder controle had.

Heerlijk zo´n kind. Nooit saai met Daan. Zelfs een autoritje van 5 uur niet.