zondag 10 mei 2009

Parijs-tereur

Mijn beeld van Parijs, net zoals zo vele is, is liefde, amore, romantiek.
Toch is het wel na ons bezoek een beetje bij gesteld.

In de metro bij knooppunt Gare du Nord lopen we in een enorme mensenmassa mee richting het punt waar de treinen vertrekken.
Zomaar ineens vanuit het niets een enorme klap. Een explosie.
Eventjes sta ik in een film. Bij het horen van de klap komt de enorme mensenmassa tot stilstand. Niemand loopt meer verder en iedereen kijkt in de richting van de klap.
Het toeval wil dat wij precies op plaats staan waar we vrij zicht hebben op het koffertje dat zojuist is ontploft.

De mensenmassa staat nog steeds stil, het enige dat beweegt zijn de groene militaire met hun enorme mitrieurs .
Er wordt in de Parijse metro geen enkel risico genomen en men laat alles ontploffen wat er maar enigszins verdacht uit ziet.
Vliegensvlug wordt alles opgeruimd. Als we door de verwarring de plek een paar minuten later weer passeren is er al niks meer van te zien.

Maar zoals ik al vermelde is mijn beeld een beetje bijgesteld van de stad van de liefde.
Zie hier het bewijs

2 opmerkingen:

Petra Stolk zei

spannend, was die man echt boos of deed die het als grapje??

Sam of Saam zei

Wat een cliffhanger aan het eind. Hopelijk kalmeerde hij toen wat.